de rijprof schreef:Denk eraan dat een begeleider meestal een te subjectief beeld (lees te positief beeld) heeft van zijn leerling.
Er moet zelfs geen fout gebeuren. Als er mogelijk gevaar dreigt, is het al een brug te ver...
Tracht je eens in te leven in de plaats van een examinator. Hij/zij wil ook levend thuiskomen.
De raad die wij geven aan kandidaten is: "het is geen snelheidswedstrijd maar een veiligheidswedstrijd en ook een schoonheidswedstrijd".
Veilig en correct zijn de sleutelwoorden.
Even hierop inpikken, wat doet men dan met deze situatie (gebeurde op mijn 2de examen eerder vandaag, tijdens het keren in een smalle straat) :
De examinator gaf het sein dat ik in een bepaalde straat mocht keren. Ik merkte een kruispunt op in die straat en besloot dus nog wat verder de weg te volgen, wat toegelaten is op een examen, want je beslist zelf waar je veilig kan keren. Ik was uiteindelijk ver genoeg verwijderd van dat kruispunt (zo oordeelden ook mijn passagiers toen ik dat hen na het examen nogmaals vroeg), gebruikte m'n richtingsaanwijzers en spiegels om te verifiëren dat ik het keren veilig kon inzetten en niemand zou hinderen.
Ik zag in eerste instantie niemand aankomen en ging dus verder met het manouvre, zo ook bij het achteruit rijden. Op dat moment een chauffeur nogal roekeloos uit die bocht wat verderop te sleuren en aan een veel te hoge snelheid verder te stormen. Door de laagstaande zon (examen om 8.20 s'morgens bij een wolkenloze hemel) had hij mij (en de aangeduide snelheid dus ook) waarschijnlijk niet gezien, maar dankzij mijn reflex om meteen op de rem te trappen, knalde die niet op mij. Het scheelde geen 10centimeter... Neem dus zeker je tijd en overhaast niets ! Beter een keer teveel kijken dan niet.
Maar in dit verhaal had noch de examinator, noch de begeleider de mening dat ik een fout had gemaakt en toch was dit een zeer gevaarlijke situatie...Ik weet persoonlijk niet hoe ik deze situatie had kunnen voorspellen en dus voorkomen.
Dit voorval zette mij weer aan tot denken. Het verkeer werkt lang niet altijd volgens het boekje... Ik bedoel maar dat geen enkele leerling dit altijd in de hand heeft. Ik heb mij sinds het eerste examen (gefaald) voorgenomen om altijd te veronderstellen dat er van alle mogelijke richtingen wel een verstrooide,gehaaste,onverantwoordelijke (en noem maar op) chauffeur kan komen en ik daar deels moet op anticiperen. De regels zeggen namelijk wat iemand MOET doen, maar elke bestuurder heeft nood aan een tweede pakket, dat uit ervaring voortkomt : wat de andere bestuurders KUNNEN gaan doen.
Wat dit tweede examen betreft, ik was wel geslaagd uiteindelijk en kreeg een opmerking van de instructrice dat ik voorbeeldig en defensief gedrag had vertoond, waar ik trots op ben want dit is een hele verbetering met het vorige examen !