rijangst

[Derp]

Beste forumleden,

Mijn vriend heeft vorig jaar 20 uur rijles gevolgd en reed daarna bijna dagelijks met de auto naar zijn werk.
Na drie keer rijexamen was hij er nog steeds niet door. Dat gaf hem een beetje een knauw in zijn zelfvertrouwen omdat de rij-instructeur zei dat hij wel goed rijdt, waardoor hij de moed begon te verliezen voor zijn vierde poging.

Ik merkte dat hij steeds nerveuzer werd in de auto, en waar hij eerst best graag reed vond hij het ineens niet meer tof. Op korte tijd (oktober-november vorig jaar) waren er twee kleine incidentjes waar niemand ook maar één seconde in gevaar is geweest, maar hijzelf heeft het allemaal érg persoonlijk opgevat en we kunnen het niet uit zijn hoofd praten. Om niet te hard in detail te treden: het zijn voorvalletjes die dagelijks voorkomen in het verkeer.

Na het tweede incidentje is hij volledig ingestort en geblokkeerd eigenlijk. Hij durft sindsdien niet meer autorijden, waardoor de 'leerauto' al een dikke vijf maanden gewoon aan de kant staat. Hij heeft denk ik nog eens 1 keer met zijn vader een blokje om gereden, maar meer ook niet.

Ik vroeg me af of er in België rijscholen zijn die gespecialiseerd zijn in rijangst en leerlingen daarin begeleiden? Of bestaat er eventueel een soort van cursus die mensen met rijangst kunnen volgen?
Zijn voorlopig rijbewijs vervalt eind december, en het zou zonde zijn dat al de tijd, moeite en geld die hij in het leren rijden heeft gestoken voor niets was. Het kan hem misschien motiveren om met een schone lei te beginnen.

Bedankt!

[Lies20]

Beste forumleden,

Mijn vriend heeft vorig jaar 20 uur rijles gevolgd en reed daarna bijna dagelijks met de auto naar zijn werk.
Na drie keer rijexamen was hij er nog steeds niet door. Dat gaf hem een beetje een knauw in zijn zelfvertrouwen omdat de rij-instructeur zei dat hij wel goed rijdt, waardoor hij de moed begon te verliezen voor zijn vierde poging.

Ik merkte dat hij steeds nerveuzer werd in de auto, en waar hij eerst best graag reed vond hij het ineens niet meer tof. Op korte tijd (oktober-november vorig jaar) waren er twee kleine incidentjes waar niemand ook maar één seconde in gevaar is geweest, maar hijzelf heeft het allemaal érg persoonlijk opgevat en we kunnen het niet uit zijn hoofd praten. Om niet te hard in detail te treden: het zijn voorvalletjes die dagelijks voorkomen in het verkeer.

Na het tweede incidentje is hij volledig ingestort en geblokkeerd eigenlijk. Hij durft sindsdien niet meer autorijden, waardoor de 'leerauto' al een dikke vijf maanden gewoon aan de kant staat. Hij heeft denk ik nog eens 1 keer met zijn vader een blokje om gereden, maar meer ook niet.

Ik vroeg me af of er in België rijscholen zijn die gespecialiseerd zijn in rijangst en leerlingen daarin begeleiden? Of bestaat er eventueel een soort van cursus die mensen met rijangst kunnen volgen?
Zijn voorlopig rijbewijs vervalt eind december, en het zou zonde zijn dat al de tijd, moeite en geld die hij in het leren rijden heeft gestoken voor niets was. Het kan hem misschien motiveren om met een schone lei te beginnen.

Bedankt!

Ik heb zelf ook 4 pogingen nodig gehad om door het examen te raken, wegens te zenuwachtig... Ik weet niet of hier rijscholen gespecialiseerd in zijn, maar ik heb me de 4de poging met een spray van de apotheker relatief rustig kunnen houden en ben uiteindelijk ook geslaagd... Ik hoop het beste voor je vriend en dat hij het niet opgeeft.

[de rijprof]

Vanzelfsprekend kunnen rijlessen worden gegeven waarbij nagegaan wordt van waar die faalangst komt en hoe dit vertrouwen kan hersteld worden.

[Gast]

Ik heb zelf ook 4 pogingen nodig gehad om door het examen te raken, wegens te zenuwachtig... Ik weet niet of hier rijscholen gespecialiseerd in zijn, maar ik heb me de 4de poging met een spray van de apotheker relatief rustig kunnen houden en ben uiteindelijk ook geslaagd... Ik hoop het beste voor je vriend en dat hij het niet opgeeft.

Goh ja, verschil is dat hij niet gewoon zenuwachtig is maar echt wel paniekaanvallen, angstaanvallen en wat nog allemaal krijgt en weigert in een auto te stappen. Met een spray zal het helaas niet opgelost zijn, denk ik. Maar wel bedankt voor je reply!

[Derp]

Vanzelfsprekend kunnen rijlessen worden gegeven waarbij nagegaan wordt van waar die faalangst komt en hoe dit vertrouwen kan hersteld worden.

Dan kan dit dus in elke rijschool?
Een kennis vertelde me dat in Nederland sommige rijinstructeurs een eenjarige opleiding volgen om zich te specialiseren in het begeleiden van mensen met rijangst, maar ik weet dus niet of dat in België ook bestaat.

[Gast]

Ik heb een beetje dezelfde ervaring.
Ik heb na het behalen van mijn voorlopig rijbewijs nogal lang gewacht om er echt mee te beginnen. Waarschijnlijk had dat toen al beetje met angst te maken.
Maar tijdens het leren rijden heb ik ook een 2-tal incidentjes gehad, waarbij mijn eigen wagen licht beschadigd is geraakt (de andere wagens gelukkig niet!). Das altijd ferm schrikken, zeker wanneer je nog leerling chauffeur bent.
Er is ook een groter incident gebeurt. Ik heb namelijk tijdens het oefenen op start/stoppen bijna een hondje omver gereden. Ik zeg bijna, want hij liep zonder halsband voor mijn wielen. Maar ik heb hem niet geraakt, gelukkig. Toch waren ik, m'n begeleider, het hondje en het baasje allemaal in paniekmodus. En terecht eigenlijk.

Maar bon, ik heb ook 3x al m'n examen afgelegd, maar ook ik ben nog niet geslaagd.
Voor mij speelden die incidenten een rol, maar ook de zenuwachtigheid op m'n examens zelf. En bovendien heb ook de indruk dat ik nog niet ervaren genoeg was. Die ervaring kan uiteraard aan gewerkt worden. Maar die zenuwachtigheid en angst is wat anders. Ik zou dus ook wel graag eens een cursus volgen.

Maar het doet deugd dat ik blijkbaar niet de enige ben!

[Inazuma]

Mijn vriend heeft vorig jaar 20 uur rijles gevolgd en reed daarna bijna dagelijks met de auto naar zijn werk.

Wat is er daarna veranderd ?

Na drie keer rijexamen was hij er nog steeds niet door.

Weet je ook de opgegeven redenen ?

Op korte tijd (oktober-november vorig jaar) waren er twee kleine incidentjes waar niemand ook maar één seconde in gevaar is geweest, maar hijzelf heeft het allemaal érg persoonlijk opgevat en we kunnen het niet uit zijn hoofd praten.

Als u niet in detail gaat, valt er ook weinig over te zeggen ...

Zijn voorlopig rijbewijs vervalt eind december

Dat zal dan gezien de 20 lesuren een voorlopig rijbewijs B van 18 maanden zonder begeleider zijn ?

Kan hij eventueel nog inwisselen voor eentje van 36 maanden, mét begeleider - theorie moet minder dan 3 jaar geleden afgelegd zijn op moment van nieuwe aanvraag, en eerdere voorlopig rijbewijs moet nog geldig zijn
Heeft dan wel steeds een begeleider nodig die voldoet aan de voorwaarden.

Goh ja, verschil is dat hij niet gewoon zenuwachtig is maar echt wel paniekaanvallen, angstaanvallen en wat nog allemaal krijgt en weigert in een auto te stappen. Met een spray zal het helaas niet opgelost zijn, denk ik. Maar wel bedankt voor je reply!

Of je dit bij een rijschool opgelost krijgt ...
Paniekaanvallen zijn gevaarlijk in de auto

[de rijprof]

Rijangst vermindert doorgaans door rijervaring.
Natuurlijk moet er een drempel overwonnen worden. Rijles volgen met de rijschool en een auto met dubbele bediening kan de drempel verlagen.
Een instructeur kan veel tips geven om angst te verminderen.
Tips zoals: snelheid aanpassen, oogcontact met andere weggebruikers, verkeersstromen inschatten, voorspelbaarheid/onvoorspelbaarheid, defensieve tips, zoekende kijktechnieken, conflictgebieden, alertheid, vluchtwegen, ruimtebuffers, enz.
Goede techniek en voertuigbeheersing helpt natuurlijk ook.

[Derp]

Inazuma, ik ben slecht met quoten, dus ik ga zo even op je vragen antwoorden.

Wat er na de rijles en dagelijkse ritten veranderde, is dat hij niet meer in de auto durfde te stappen na die twee incidenten.

Ik was er niet bij op zijn examen, maar de eerste keer vertelde hij me dat hij door de zenuwen foutjes maakte waardoor de examinator hem niet kon laten slagen, maar hij vertelde hem ook wat hij wél goed deed (wat hem weer een beetje zelfvertrouwen gaf).
De tweede keer vertelde hij me dat hij een redelijke botte examinator had die vond dat hij niet genoeg in zijn spiegels keek en hem daarom buisde, terwijl de eerste examinator net zei dat hij dat wél goed deed. Hij kreeg ook een opmerking omdat de examinator vroeg om rechtdoor te rijden op een baan waar de hoofdbaan in een bocht naar rechts gaat, terwijl er 'rechtdoor' een zijstraatje is. Hij verstond met rechtdoor = de baan volgen en deed dat ook, maar de examinator gaf hem een opmerking dat hij in de straat had moeten draaien. Verwarrend dus!
De derde keer moest hij na vijf minuten al stoppen omdat hij tijdens het keren zachtjes een overhangende struik met wildgroei aan een hek had geraakt met de achterkant van de wagen.
Enfin, ik was er niet bij. Hij is wel heel neutraal en nuchter, waardoor ik denk dat hij zeker niet zou overdreven hebben tijdens zijn uitleg. Uiteraard was hij teleurgesteld, maar hij heeft nooit beweerd dat het de fout van de examinator was, bijvoorbeeld. Enkel dat het allesbehalve een fijne ervaring was, die voor hem ook verwarrend was.

Wat de incidenten betreft ga ik het zo goed mogelijk proberen uit te leggen:
Incident 1: tijdens het achterwaarts parkeren in Mechelen dacht hij dat hij per ongeluk de wagen achter hem had geraakt. Hij werd pas kalm toen ik met hem ben gaan kijken en er niets aan de andere wagen te zien was. Toen we na enkele uren huiswaarts keerden stond de wagen voor hem redelijk dicht tegen hem geparkeerd, waardoor hij minder plaats had om weg te rijden. Ik zei hem toen om kalm te blijven, maar hij is door de zenuwen toch op de wagen achter hem gebotst met zijn trekhaak (wel aan heel lage snelheid, maar hij voelde de weerstand). Wederom geen schade, maar toen kreeg hij voor de eerste keer een paniekaanval. Hij wou niet meer achter het stuur kruipen, maar heeft dat toch gedaan tot enkele weken later.
Incident 2: tijdens het inhalen van een bestelwagen die 40 reed op een plek waar je 70 mag, kwam er uit de tegenovergestelde richting een motorrijder aangereden die veel te snel reed en ook snel bleef rijden zonder te minderen. Toen hij terug op zijn rijvak was scheurde de motor toeterend voorbij terwijl hij zijn middelvinger uitstak. De motorrijder was volgens hem ver genoeg toen hij aan zijn manoeuvre begon, maar toen hij dichterbij kwam zag hij pas hoe snel hij reed en dichterbij kwam waardoor hij net wat meer gas moest geven.
Sindsdien is het een beetje ontploft en durft hij niet meer rijden. Ik rijd zelf al iets meer dan drie jaar, en zelfs bij mij in de wagen is hij nog extreem zenuwachtig als ik achterwaarts parkeer of een voertuig inhaal.

Hij heeft inderdaad een rijbewijs van 18 maanden. Ik zou ook opteren om in het slechtste geval in te wisselen voor eentje van 36 maanden, maar ik hoop natuurlijk dat hij één dezer de moed terugvindt om opnieuw te beginnen. Hij was écht wel heel goed bezig en reed heel veel om zoveel mogelijk te oefenen.
Het 'rare' is dat hij zich in de auto kan beheersen en rustig blijft, maar van zodra hij uitstapt overmannen de emoties hem. In de auto zelf heeft hij nog geen paniekaanval gehad, al kan dat misschien wel gebeuren wanneer hij nu terug probeert. Daarom dat ik ook info vroeg over instructeurs met ervaring daarin!

Maar zijn er dan in België instructeurs die zich, net zoals sommige instructeurs in Nederland na een jaaropleiding, écht toeleggen op mensen met rijangst? Pas op, ik twijfel niet aan de kunde van een instructeur in het algemeen, maar het lijkt me voor hem ergens beter om iemand te hebben die écht volledig vertrouwd is met mensen met rijangst en de psychologie erachter ook meer begrijpt. Ik weet niet of een 'gewone' instructeur daar zover in mee is.

Alvast bedankt voor alle antwoorden!