Benny Stinkens schreef: ↑31 jul 2017, 12:43
Bij jou animatie filmpjes kan je ook een filmpje vinden over de koppeling zelf
Inderdaad. Je ziet dan dat er bij een koppeling in werkelijkheid een beetje meer komt kijken dan bij twee deksels. De deksels volstonden evenwel om enkele basisbegrippen te verduidelijken.
Het nadeel is echter dat het voor leerlingen een nog grotere boterham gaat zijn om zoiets te begrijpen.
In een praktijkles kan je dit hoe dan ook niet allemaal gaan vertellen.
Er zijn leerlingen die alleen maar willen weten wat ze moeten doen of laten. Waarom dat zo is, interesseert hen niet. Prima, het leven is te kort om te leren wat er zich in elke zwarte doos afspeelt.
Anderen weten evenwel graag hoe één en ander werkt. Ze willen alvast de grote lijnen kennen die bij het rijden nuttig kunnen zijn, en dat is wat we hier gezien hebben, meer niet.
Probeer nu echter niet om met deze kennis de versnellingsbak van je wagen uit elkaar te halen. Want dat zal beslist lukken, maar als je hem opnieuw in elkaar wil steken, zou het kunnen dat je wagen daarna 1 versnelling heeft om vooruit te rijden en 5 versnellingen om achteruit te rijden. Mij heeft het 16 uren aan een werkbank bij de Fahrzeugakademie en een fantastische docent gekost om te leren dat, evenals stukken over te hebben na het ineensteken, te vermijden.
Ik heb gezien dat er in bepaalde rijscholen binnen een autootje staat waarvan de motor, de koppeling, de versnellingsbak en het differentieel opengesneden zijn. Een elektrisch motortje kan de echte motor doen draaien, en dan kun je de koppeling en de versnellingsbak bedienen (de wielen staan wat hoger dan het grondvlak waarop het autootje staat). Misschien kan je eventueel geïnteresseerde leerlingen tijdens een pauze of zo daar wat op tonen. Maar als jouw rijschool dat niet heeft, besef dan wel, vooraleer je de directeur erover spreekt, dat die autootjes ontzettend duur zijn.
Een leerling leren tussen gas te geven is vragen voor ongevallen.
Dit is voor gevorderden niet voor leerlingen.
Je bedoelt wellicht het op het vereiste toerental brengen van de motor met het gaspedaal bij het terugschakelen.
Tussengas is iets anders. Je hebt op de video eerst een niet gesynchroniseerde versnellingsbak gezien. Bij het leger heb ik rijles gegeven met een Ford F6 vrachtwagen van 1947; die had nog geen gesynchroniseerde versnellingen. Daarbij moest je dan zelf de tussenas op het gepaste toerental brengen voor het nieuwe tandwielpaar dat je ging inschakelen. Dat ging zo bij het terugschakelen:
- gas loslaten en ontkoppelen.
- versnellingsbak in neutraal schakelen.
- koppelingspedaal ineens laten opkomen en de juiste dosis (tussen)gas geven.
- ontkoppelen en de lagere versnelling inschakelen.
- koppelen en gas geven.
Dat moest allemaal snel gebeuren, anders was de tussenas alweer te veel vertraagd op het ogenblik dat je de lagere versnelling inschakelde. En in bergop kon het wel eens gebeuren dat, tegen dat je dat lijstje afgewerkt had, de vrachtwagen stilstond of zelfs achteruit bolde.
Stuur op 1 april je vrouw eens naar een autowerkplaats om er een flesje tussengas te gaan halen. Maar verstop dan wel de deegrol.
Ik vraag me wel af of die slijtage zo groot is
Dat is natuurlijk relatief, en ik wil zeker geen perfectionist zijn.
Bovendien waren de voeringen van de koppelingsplaten vroeger uit asbest vervaardigd, net als de remvoeringen. Als ik bij zo een oldtimer de trommelremmen met perslucht schoonmaak alvorens eraan te werken, hang ik er een natte doek over en houd ik het persluchtpistool onder die doek, zodat er geen asbeststof rondvliegt in mijn werkplaats, want dat is kankerverwekkend. Daarom mogen die onderdelen nu niet meer uit asbest vervaardigd worden. Nu worden ze uit keramische materialen vervaaardigd, met als bijkomend voordeel dat ze minder vlug verslijten.
Ik maak mij de volgende bedenking waarom het interessant is een wagen correct te behandelen.
Bestuurder A en bestuurder B kopen beiden dezelfde nieuwe wagen. Ze rijden beiden 20.000 km per jaar en doen hoe dan ook de wagen van de hand als hij 10 jaar oud is.
Bestuurder A bedient zijn wagen correct en laat hem goed onderhouden. Hij verheugt zich erover dat, als zijn wagen 5 jaar oud is en 100.000 km gereden heeft, hij nog nagenoeg rijdt als toen hij nieuw was. Na 10 jaar en 200.000 km vraagt hij aan zijn garagehouder of hij de wagen wil overnemen, en hij krijgt er nog 1.000 euro voor.
Bestuurder B daarentegen neemt het allemaal zo nauw niet. Desondanks zal zijn wagen ook wel 10 jaar en 200.000 km halen. Maar als zijn wagen 5 jaar oud is en 100.000 km gereden heeft, zal hij nog 5 jaar genoegen moeten nemen met een wagen die al een wrak is. Na 10 jaar en 200.000 km vraagt hij aan zijn garagehouder of hij de wagen wil overnemen. Maar die zegt: "We gaan niet tot een akkoord kunnen komen. Want voor 1 euro doe jij hem niet weg, maar 2 euro geef ik er niet voor".
Je kent het verhaal van het bergop vertrekken in de bergen net zo goed als ik, het gaat al zo een 8 jaar rond op het internet.
Ja, en ik heb mij daarbij bepaald niet van mijn schoonste kant laten zien.
Ik heb het rijden in de bergen ook moeten leren. In 1984 kwam ik voor het eerst naar hier. Ik had toen een VW Passat Diesel Variant. Exact dezelfde wagen haalde me in. Ik dacht: "Wat die kan, moet ik ook kunnen". Maar ik heb hem geen 5 minuten kunnen volgen. Zoals hij door de bochten ging, kon ik dat niet.
Nu ik hier 9 jaar woon, is het uitgerekend in de bochten dat ik elke bumperklever moeiteloos kwijtgeraak. Voor een groot deel heb ik dat ook te danken aan een intensieve veiligheidstraining bij de Oostenrijkse automobielclub. Na de slalom zei de lesgever mij: "Het is toch zo mooi om zien hoe jij bij elke richtingsverandering de achtersteven van je BMW laat uitbreken."
Ik had beter met jou eens meegereden en je getoond hoe het beter lukt. Iedereen mag het weten dat mij dat nog altijd enorm spijt, zeker tegenover zo een goede vriend die mij en mijn echtgenote altijd zo goed ontvangen heeft, en wiens echtgenote ons hier zoveel hulp geboden heeft.
Het eerste wat de garagehouder me vertelde was dat hij mijn oude koppeling opnieuw ging verkopen omdat er niet te zien was dat die gebruikt was (bijna dan toch)
Vreemd.
Stel nu eens dat de klant welke die koppelingsplaat ingebouwd krijgt, met een nieuwe koppelingsplaat toegekomen was tot hij de wagen verkocht, terwijl hij met jouw gebruikte koppelingsplaat net 5.000 km vooraleer zijn wagen te verkopen de koppelingsplaat moest laten vervangen. Een koppelingsplaat is niet zo duur, maar het vergt wel heel wat uren, en dus arbeidsloon om ze te vervangen.
Dit doet mij vermoeden dat desondanks het bergop vertrekken niet zo goed was. (grapje, niet kwalijk nemen aub) en ik al 60000 km af rem op de minder goede manier zoals wij het eigenlijk aanleren aan onze leerlingen, de slijtage daar rond nog vrij mee valt.
Je hoefde je dan ook geen zorgen te maken over het feit dat je hier het milieu een beetje verontreinigd hebt met een smorende koppelingsplaat.
Je was trouwens niet de enige. Een vriend die ons geholpen heeft bij onze verhuizing, had het in zijn hoofd gehaald om met een aanhangwagen met oplooprem achteruit in bergop onze oprit op te rijden. Het lukte hem met heel veel gas, waarbij de aanhangwagen met door de oplooprem geblokkeerde wielen over het asfalt schoof, maar ik hoef jou zeker niet te vertellen hoe zijn koppeling stonk toen hij eindelijk boven was.
Wat niet wegneemt dat jou uitleg volledig klopt en ik het fijn vind dat je zo veel moeite doet om het in een verstaanbare taal uit te leggen
Het technisch correct uitleggen valt mij niet moeilijk. Maar het is hier natuurlijk de bedoeling dat ook autotechnische leken het gemakkelijk kunnen verstaan, en dat vergt soms wel wat vindingrijkheid.
Ik dacht dat het misschien geen slecht idee was om hier zo nu en dan eens iets uit te leggen wat niet tot de leerstof voor het examen voor het rijbewijs behoort, maar wat extra informatie verschaft voor belangstellenden.
Ik loop met de idee rond om een nieuwe website te bouwen met aanvullende informatie voor bestuurders die pakweg een half jaar geleden hun rijbewijs behaald hebben. Het enige probleem is dat een dag gemiddeld slechts 24 uren telt (23 bij de omschakeling naar het zomeruur, en 25 bij de omschakeling naar het winteruur).