Hellen schreef: Het is heel moeilijk als je iemand naast jou hebt, die verwacht dat bepaalde handelingen na een paar keren oefenen, ook vanzelfsprekend voor mij zullen zijn, maar ik moet nog steeds denken hoe ik bepaalde handelingen moet doen!!! Ik hoop dat dit normaal is, anders ben ik een slechte leerling.

Nadat ik alles gelezen heb, denk ik dat Ik en mijn begeleider beter moeten leren communiceren.

Als begeleider zou je veel geduld moeten hebben. Dit moet men op voorhand weten! Indien je een fout maakt, hoeft men niet te schelden. Wel zou er moeten gewezen worden op de gevaren die je eventueel veroorzaakt. Profiteer nu dat je nog vaak moet denken om de goede manieren aan te leren. Zie dit niet als een minpunt maar als zijnde positief.

Groeten

Patte

Hallo, Benny en Josef,

Bedankt voor de advies. Ik zal het goed gebruiken.

Benny, het is anders dan je dacht over mijn begeleider. Hij is familie en ik ken hem heel goed, een heel goede chauffer, maar nu weet ik dat het niet wil zeggen dat het vanzelfdsprekend zal zijn om ook zo goed te leren rijden of dat mijn begeleider alles op een eenvoudige manier kan uitleggen.

Ik denk dat wij meer samen moeten werken en de tips van Benny zullen me zeker helpen, want niets is vanzelfsprekend voor mij ( het gaat toch beter met bepaalde reacties).

Het is heel moeilijk als je iemand naast jou hebt, die verwacht dat bepaalde handelingen na een paar keren oefenen, ook vanzelfsprekend voor mij zullen zijn, maar ik moet nog steeds denken hoe ik bepaalde handelingen moet doen!!! Ik hoop dat dit normaal is, anders ben ik een slechte leerling.

Nadat ik alles gelezen heb, denk ik dat Ik en mijn begeleider beter moeten leren communiceren.

Nog ééns hartelijk bedankt. Als ik geslaagd ben in mijn praktijkexamen, zal ik een berichtje hier achterlaten.

Beste Hellen,

Het is een schande hoe die begeleider met jou omgaat. Hij is zowel op psychologisch, pedagogisch als didactisch vlak totaal ongeschikt als begeleider.

Dat valt helaas niet zo maar met wat tips te verhelpen. Het is voor een deel immers een congenitaal probleem.

Met een dergelijke begeleider zul je nooit ontspannen en vlot leren rijden, wat toch de bedoeling is, en zul je hoe langer hoe meer psychologische schade oplopen.

Ik kan je dan ook alleen maar dezelfde raad geven als Benny: volg een aantal uren praktijkles bij een erkende rijschool. Het zal jou ook moreel veel goed doen.

Hallo Hellen,

Quote: HULP.. Kan iemand ons tips geven? Hoe kan ik als leerling reageren om hem te helpen als begeleider? Heb jullie tips voor hem? Ik denk dat hij niet besef hoe het aan mijn kant is ( om te leren rijden). Als het zo blijf, ga ik niet kunnen slagen.


Ik denk dat hij zijn leerling niet kent en ik moeilijkheden heb in het uitvoeren van zijn instructies. Wat hij zie, kan ik niet zien.

Als ik jouw post zo lees heb ik ook de indruk dat jij je begeleider niet goed kent, want zoals jij het hier schrijft lijkt het net alsof je het over een vreemde hebt

In elk geval moet je begeleider beseffen dat autorijden eigenlijk
"werken met handen en voeten is"

Hij moet dus afdalen tot het niveau van zijn leerling en beseffen dat je eerst moet leren wandelen en dan pas leren lopen.
En pas als hij jouw niveau bereikt heeft moet hij samen met jouw vorderen! om dus samen zijn niveau te bereiken.

Hij moet dus alles in stappen doen, want de meeste mensen denken niet meer na bij het autorijden ze doen alles automatisch.

Hij moet dus zelf eens gaan rijden en zeggen tegen zijn eigen, bv :nu ga ik met mijn linkervoet de koppeling indrukken, nu ga ik schakelen in 1ste nu ga ik mijn koppeling zachtjes omhoog laten komen enz... enz.. enz...

Wat ik dus bedoel is dat hij alles wat hij "zo vanzelfsprekend doet" eens stap voor stap moet omschrijven
1)wat doe ik
2)hoe doe ik het

Dat kan hij zelfs eens thuis aan de keukentafel inoefenen dan zal hij merken hoe moeilijk het is om iets te omschrijven wat eigenlijk vanzelfsprekend lijkt.

Een andere optie is dat je een paar rijlessen neemt. Want ook al heb je model 3, er is niets of niemand die je tegenhoudt om 2 uren of indien nodig meer uren les te volgen.

Ik wens je veel succes.

Hallo,

Ik oefen al 9 maanden autorijden,maar ik vind dat ik niet zo goed rijd. Ik heb al heel vooruitgang bereikt maar ik denk dat het nog beter kon zijn.
Ik ben bang geworden van te rijden, vooral als de snelheid hoger is dan 70km/h. Omdat ik bepaalde maneuvers en bochten verkeerd inschat.

Mijn begeleider heeft nooit iemand leren rijden en heeft heel moeilijkheden ermee. Ik ben al gestresserd om te concentreren in de weg of om te concentreren in de technische delen van de auto( bvb. nu moet ik remmen, vanaf hier schakkelen van 3 naar 4de versnelling, hier moet ik 50km/h rijden...) en als ik verkeerd doe, mijn begeleider wordt heel zenuwachtig.

Vanaf dit moment krijg ik een hekel om te rijden en ik kan niets meer goed doen, omdat ik niet meer kan concentreren of omdat ik dikwijls probeer zo hard goed te doen ( om niet te horen dat mijn beleider het honderd keren uitgelegd had), dat ik opnieuw fouten maak.

Op dit moment neemt mijn begeleider de auto over of ik geef de auto terug aan hem, omdat ik niet meer met zo veel stress kan functioneren.

Mijn begeleider kan niet bregrijpen waarom ik bepaalde fouten nog maak. bvb als ik terug schakkel naar een lage versnelling, soms doe ik het verkeerd. Dat gebeurt meestal wanneer ik tergelijkertijd veel dingen moet opletten.

Of hij kan niet begrijpen dat ik bepaalde instructies van hem niet op de manier dat hij gezegd heeft, kan uitvoeren. meestal gebeurt dit met de maneuvers of wanneer hij combineert rijden met maneuvers. bvb. keren in een steenweg.

Omdat alles snel moet gebeuren en omdat ik niet zo zeker ben als ik plaats genoeg zal hebben om te draaien en dat ik kan opletten, als een fietser komt en zovoort... De instructie dat ik kreeg, was: "in deze opricht afdraaien"...terwijl ik in de 2de versnelling was. gevolg.... te snel, te ver, auto te schuin om te kunnen draaien. Na deze situaties, is het ruzie en ik stop met rijden.


Ik word banger en banger om te rijden en de zelfvertrouw en motivatie die ik begin had, begin ik te verliezen. Ik denk niet dat ik dom ben om te leren rijden. Ik vind alleen dat ik dikwijls naar een hogere stap ga, zonder de lagere stappen goed te kunnen. En alles wat ik voor de eerste keer moet doen, is dikwijls niet is stapswijze uitgelegd en er wordt te veel van mij verwacht ( dat het de eerste keer perfect uitgevoer

En als het uitgelegd word, word verwacht van mij dat ik geen fout maak in de dingen die ik juist geleerd heb, als ik het ga toepassen. Maar het gebeurt niet automatisch bij mij, ik moet nadenken hoe ik een maneuver kan uitvoeren of toepassen op het moment. En dit irriteert mijn begeleider omdat hij kan niet begrijpen dat iets dat ik goed kan doen in een privé trerrein, moeilijk is om op de baan uit te voeren.

Hij verwacht dat ik geen fouten meer maak, als ik het voor de eerste keren ga toepaasen in de baan, als ik het goed deed op de privé terrein.

Ik heb nog steeds probleem met stuurbediening... maar omdat ik al in verschillende banen gereden heb en met verschillende snelheden gereden heb, durf ik niet aan mijn begeleider advies over stuurbediening te vragen, omdat ik niet weet wat hij van mij verwacht. Misschien zal hij denken dat ik achteruitga, omdat ik over iets zo elementair en basis vraag, dat ik niet meer probleem zou moeten hebben met stuurbediening. Hoewel ik denk dat hij weet dat ik probleem ermee heb.. bvb in de bochten en maneuvers.

HULP.. Kan iemand ons tips geven? Hoe kan ik als leerling reageren om hem te helpen als begeleider? Heb jullie tips voor hem? Ik denk dat hij niet besef hoe het aan mijn kant is ( om te leren rijden). Als het zo blijf, ga ik niet kunnen slagen.


Ik denk dat hij zijn leerling niet kent en ik moeilijkheden heb in het uitvoeren van zijn instructies. Wat hij zie, kan ik niet zien.

Please, als iemand kan mij helpen, zou ik heel dankbaar zijn.

Merci,
Hellen