BBB schreef: En als de beide kanten niet leesbaar zijn maar je met wat moeite wel alle informatie er uit kan halen doordat die woorden en zinsdelen die in het Nederlands niet leesbaar zijn wel in het Frans leesbaar zijn en vice-versa?
Niet echt belangrijk maar wel voer voor advocaten wellicht.
Dan zit je wél met een probleem. Hoewel op beide kanten in principe dezelfde informatie zou moeten voorkomen, is er niets dat dat garandeert.
De handtekening geldt enkel voor de gegevens van één kant. Je moet dus wel één kant hebben waarop alle nodige gegevens leesbaar voorkomen en ondertekend zijn door de invoerder of zijn gemachtigde.
Ik heb zo een probleem gehad met een destijds zeer courante wagen - een Renault R4 - van 6 maanden oud, die maar 3 maanden gereden had en slechts 1.500 km afgelegd had.
De eigenares had hem op de luchthaven in Zaventem geparkeerd, was daar vertrokken naar de Verenigde Staten, en is ginds overleden.
De erfgenamen bekommerden zich niet om de wagen, zodat de lening bij de bank waar ik werk niet terugbetaald werd. We besloten dan ook om, met onze copie van de factuur, een sleutel te laten bijmaken, en de wagen in beslag te nemen. Maar de erfgenamen wisten ons enkel te zeggen dat hij "ergens" op de luchthaven moest staan.
Na een zoektocht van twee dagen vonden we hem. Het was een raar zicht: na 3 maanden buitengestaan te hebben op de luchthaven, zag deze witte wagen zwart van het stof, maar de binnenkant van de wielkasten was nog wit, omdat hij maar zo weinig gereden had.
De wagen was evenwel ingeschreven in oktober van het jaar voordien, zodat hij intussen na die 6 maanden voor de waardebepaling ervan 1 jaar oud was. Ik kon hem dan ook tegen een gunstige prijs aankopen voor mijn echtgenote.
Omdat de wagen aldus van eigenaar veranderde, moest hij naar de keuring. Maar natuurlijk was ik er vrij gerust in dat deze vrijwel nog nieuwe wagen geen mankementen zou vertonen.
Groot was dan ook mijn verwondering toen ik bij de keuring buitenkwam met een rode kaart. De reden: het nummer van het proces-verbaal van goedkeuring dat op het gelijkvormigheidsattest vermeld stond, was niet correct (tikfoutje).
Ik heb dan een nieuw gelijkvormigheidsattest moeten halen bij de invoerder, en de wagen laten herkeuren.
Maar eind goed, al goed. Ik was met de wagen al naar de carwash gereden, zodat ik mijn vrouwtje nog diezelfde avond een leuk wagentje kon bezorgen.
[quote] BBB schreef: En als de beide kanten niet leesbaar zijn maar je met wat moeite wel alle informatie er uit kan halen doordat die woorden en zinsdelen die in het Nederlands niet leesbaar zijn wel in het Frans leesbaar zijn en vice-versa?
Niet echt belangrijk maar wel voer voor advocaten wellicht. [/quote]
Dan zit je wél met een probleem. Hoewel op beide kanten in principe dezelfde informatie zou moeten voorkomen, is er niets dat dat garandeert.
De handtekening geldt enkel voor de gegevens van één kant. Je moet dus wel één kant hebben waarop alle nodige gegevens leesbaar voorkomen en ondertekend zijn door de invoerder of zijn gemachtigde.
Ik heb zo een probleem gehad met een destijds zeer courante wagen - een Renault R4 - van 6 maanden oud, die maar 3 maanden gereden had en slechts 1.500 km afgelegd had.
De eigenares had hem op de luchthaven in Zaventem geparkeerd, was daar vertrokken naar de Verenigde Staten, en is ginds overleden.
De erfgenamen bekommerden zich niet om de wagen, zodat de lening bij de bank waar ik werk niet terugbetaald werd. We besloten dan ook om, met onze copie van de factuur, een sleutel te laten bijmaken, en de wagen in beslag te nemen. Maar de erfgenamen wisten ons enkel te zeggen dat hij "ergens" op de luchthaven moest staan.
Na een zoektocht van twee dagen vonden we hem. Het was een raar zicht: na 3 maanden buitengestaan te hebben op de luchthaven, zag deze witte wagen zwart van het stof, maar de binnenkant van de wielkasten was nog wit, omdat hij maar zo weinig gereden had.
De wagen was evenwel ingeschreven in oktober van het jaar voordien, zodat hij intussen na die 6 maanden voor de waardebepaling ervan 1 jaar oud was. Ik kon hem dan ook tegen een gunstige prijs aankopen voor mijn echtgenote.
Omdat de wagen aldus van eigenaar veranderde, moest hij naar de keuring. Maar natuurlijk was ik er vrij gerust in dat deze vrijwel nog nieuwe wagen geen mankementen zou vertonen.
Groot was dan ook mijn verwondering toen ik bij de keuring buitenkwam met een rode kaart. De reden: het nummer van het proces-verbaal van goedkeuring dat op het gelijkvormigheidsattest vermeld stond, was niet correct (tikfoutje).
Ik heb dan een nieuw gelijkvormigheidsattest moeten halen bij de invoerder, en de wagen laten herkeuren.
Maar eind goed, al goed. Ik was met de wagen al naar de carwash gereden, zodat ik mijn vrouwtje nog diezelfde avond een leuk wagentje kon bezorgen.
